بررسی تأثیر ماساژ با روغن آفتابگردان بر طول مدت بستری در نوزادان نارس بستری در بیمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1391

زمینه و هدف: نوزادان حساس‌ترین و آسیب‌پذیرترین گروه اجتماع را تشکیل می‌دهند که آینده‌سازان این مرز و بوم هستند و حفظ سلامتی جسمی و روانی آنان نیازبه توجه خاص دارد. براساس مطالعات بسیار ، یکی از مداخلات در جهت کاهش عوارض بستری در بخش‌های مراقبت ویژه و بهبودی سریع‌تر و ترخیص زودتر نوزاد نارس، ماساژدرمانی به خصوص با روغن دانه‌های گیاهی است که در کشورهای آسیایی مثل هند و چین قدمت هزاران ساله دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تأثیرماساژ با روغن آفتابگردان بر نوزادان نارس بستری در بخش‌های مراقبت ویژه و نوزادان در جهت کاهش طول مدت بستری می‌باشد. روش بررسی: مطالعۀ حاضر یک کارآزمایی بالینی یک سوکور بود که بر روی 44 نوزاد نارس از 30 تا 37 هفته تولد با وزن 1000 تا 2500گرم بستری در بخش‌های نوزادان ومراقبت ویژه نوزادان بیمارستان‌های آرش و شریعتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. نوزادان هر بیمارستان به دو گروه 11 نفری مداخله و کنترل تقسیم شدند. ماساژ در نوبت عصر یک ساعت بعد از شیردهی نوزاد، در شرایط با ثبات فیزیولوژیکی نوزاد با کنترل ضربان قلب، تنفس و رنگ پوست به مدت 15 دقیقه در 3 نوبت با فاصله 2ساعت در 5 روز متوالی انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری کای اسکوئر و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. یافته‌ها: درطی 5 روز متوالی مقایسه، روند افزایش وزن درگروه مداخله نسبت به گروه کنترل بسیار معنادار بود. افزایش میانگین وزن گروه مطالعه 75 گرم و کاهش میانگین وزن گروه کنترل 91/120 گرم بوده است. (001/0P≤). طول مدت بستری در گروه کنترل به طور متوسط 27/36 روز و گروه مداخله 5/24 روز با 04/0=P به‌دست آمد. تشخیص نوزادان بر اساس تجزیه تحلیل واریانس یک طرفه و جنسیت نوزاد طبق آزمون تی در طول مدت بستری اثری نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت آماری معنادار بین طول مدت بستری گروه مداخله و گروه کنترل که می‌تواند به مؤثر بودن ماساژ با روغن آفتابگردان ارتباط داشته باشد، می‌توان این مراقبت سنتی را در کلیه بخش‌های نوزادان و ویژۀ نوزادان رواج داد.